Humor analyseren is als een kikker dissecteren: niemand is geïnteresseerd en de kikker gaat ervan dood. (E.B. White)
De wereld verkeert in chaos, de brandhaarden zijn niet te tellen. Toch was er nooit meer stand-up comedy te zien dan vandaag. Hoe komt dat? Leidt humor ons af, of houdt het ons bij de les? Waarom is Trump lachwekkend, maar nooit grappig? En als een clown écht uitglijdt, mag je er dan nog mee lachen?
In 'PLEASE DON'T LAUGH' proberen drie stand-up comedians hun plek te vinden in een wereld die steeds moeilijker te begrijpen is, laat staan te verdragen. Terwijl ze blijven zoeken naar lichtheid, botsen ze op de pijnlijke grenzen van wat humor vermag. En op de vraag: is stilte soms sterker dan de lach?
Al jaren maakt Tristero voorstellingen met een komische ondertoon. Vandaag stellen ze zich de vraag: wat moeten we met die humor? Tegen beter weten in neemt het Brusselse gezelschap de handschoen – of beter: de microfoon – op. In alle ernst delen ze hun bevindingen, uitgerust met weinig meer dan een lege scène, een microfoon en een spotlight.
Een voorstelling over humor, kunst, onmacht en bananen.
Tekst en spel: Cédric Coomans, Youri Dirkx en Peter Vandenbempt
Eindregie: Dries Gijsels
Dramaturgisch advies: Stéphane Olivier
Scenografie en kostuums: Nina Lopez-Le Galliard
Uitvoering kostuums: Dolça Mayon-Moulin, Baptiste Alexandre
Video en audio design: Jonathan Cant
Lichtontwerp: Margareta W. Andersen
Hoofd techniek: Krispijn Schuyesmans
Productie:
Tristero
Coproductie:
Kaaitheater en Perpodium (Tax Shelter van de Belgische overheid)
Met de steun van
GC De Kriekelaar